των Κώστα Λαπαβίτσα και Ζωής Χασιούρα
Το
πόρισμα της «Επιτροπής Σοφών» για το συνταξιοδοτικό (ΥΑ
37564/Δ9.10327/21.8.2015) σκοπεύει, αφ’ ενός, να ανοίξει τη δημόσια συζήτηση
και, αφ’ ετέρου, να λειτουργήσει ως οδηγός για το σχετικό νομοσχέδιο που
σύντομα θα κατατεθεί στη Βουλή. Όσον αφορά το πρώτο στόχο, το πόρισμα σημείωσε
τεράστια επιτυχία, προκαλώντας όμως αρνητική αντίδραση. Όσον αφορά τον δεύτερο,
καλό θα είναι το πόρισμα να αποτύχει πλήρως, αν πρόκειται κάτι να διασωθεί από
το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα.
Οι διαπιστώσεις του
πορίσματος
Το
πόρισμα ξεκινά με τη βασική παραδοχή ότι το σύστημα δεν είναι πλέον βιώσιμο
γιατί χαρακτηρίζεται από πολυνομία, μεγάλη διοικητική διάσπαση και πολύπλοκη
θεσμική δομή. Η κακοδιοίκηση του συστήματος επί δεκαετίες οδήγησε σε
πελατειακές λογικές που έφεραν επίμονη αύξηση των εξόδων, χωρίς αντίστοιχη
αύξηση των εσόδων. Η ταχεία γήρανση του πληθυσμού οδήγησε τα πράγματα σε
κρίσιμη κατάσταση.
Έτσι προέκυψαν οι διαρθρωτικές αλλαγές του 2010 (3863/10 και 3865/10) που επιχείρησαν να λύσουν το πρόβλημα μειώνοντας τις δαπάνες συντάξεων ως ποσοστό του ΑΕΠ με δύο τρόπους: αναπληρώνοντας εισόδημα στο σύνολο της εργασιακής ζωής και αυξάνοντας τα ηλικιακά όρια για νέους συνταξιούχους.